Św. Ignacy - Maksymy
Na dzień: 03 Kwietnia
Cytat:
„Ze wszystkimi wprawdzie, ale z niższymi szczególnie trzeba w mówieniu być oszczędnym, w słuchaniu cierpliwym. Chętnie należy słuchać, gdy się ktoś przed nami chce wynurzyć.”
Komentarz: Możność wywnętrzenia się, wypowiedzenia skarg zbolałej duszy, często lekarstwem bywa na chorobę, która się uważała za nieuleczoną. Zupełnie tak samo, jak nieraz uwalniając od żółci żołądek, odzyskuje się zdrowie. Chorego powinien wysłuchać lekarz, jeśli nie chce pobłądzić; nikt od chorego nie wie lepiej, co on cierpi, ponieważ nikt nie czuje dotkliwiej. Szczęśliwy lekarz, który słuchając cierpliwie, jeśli nie uleczyć, to przynajmniej złagodzić może chorobę. Okrutny, który tak łatwym środkiem nie chce pomódz. Ból się niejako wyrzuca i zmniejsza, gdy się nim ze słuchającym dzielimy, szczególniej gdy cierpiący nietylko chętne uszy, ale i przyjazne serce znajdzie, wtedy słodkie słowo pociechy wielką mu ulgę przynosi. Dokładne poznanie choroby jest leczenia podstawą. Łatwiej ciała, niż duszy chorobę poznasz, z wyjątkiem, jeśli chory sam objaśni, co mu dolega. Ani lekarz ciału, ani zwierzchnik duszy odpowiedniego lekarstwa nie przepiszą, jeśli pierwiej obydwa chorego cierpliwie nie wysłuchają.

Cytaty i komentarze pochodzą z książki "Maksymy św. Ignacego", o. Gabriel Hevenesi SJ (1656-1715) z roku 1886. Tłumaczenie ks. Antoni Chmielowski.

Książka zawiera wypis z duchowych nauk założyciela jezuitów na każdy dzień roku.