Katolicy noszą różne medaliki. Wśród nich na szczególną uwagę zasługuje Medalik Niepokalanego Poczęcia, zwany powszechnie Cudownym Medalikiem. Dlaczego jest on wyjątkowy ? Dlaczego cudowny ? Ponieważ został zaprojektowany przez samą Najświętszą Maryję Pannę. Niebo przypisało do niego niezliczone łaski. Miliony ludzi od Papieży poczynając, a na niewierzących kończąc – złożyło piękne świadectwo jego mocy.

    Kiedy otrzymaliśmy Cudowny Medalik ? Został on ukazany św. Katarzynie Labouré 27 listopada 1830 roku w Paryżu. Katarzyna ujrzała Matkę Bożą stojącą na kuli ziemskiej. Z wciągniętych dłoni tryskały promienie światła. Wokół figury widniał napis: ,,O MARYJO BEZ GRZECHU POCZĘTA MÓDL SIĘ ZA NAMI , KTÓRZY SIĘ DO CIEBIE UCIEKAMY”. Najświętsza Maryja Panna powiedziała: „Każ wybić ten medalik. Ci, którzy będą go nosić, otrzymają wielkie łaski”.
    Kiedy wizja obróciła się wokół osi, oczom wizjonerki ukazał się rewers Medalika, a na nim litera M z krzyżem oraz Najświętsze Serce Jezusa ukoronowane cierniem i Niepokalane Serce Maryi przebite mieczem.
Tylko tyle ? Tak, Bóg wybrał ten prosty medalik, by uczynić z niego klucz do skarbnicy łask. A przecież klucz zawsze jest niepozorny. Jest tylko narzędziem. Ten, kto go posiada, wchodzi w nieogarniony świat darów, łask, charyzmatów, jakie Pan zgromadził dla dziedziców niebieskiego królestwa.
    Wielkim orędownikiem Cudownego Medalika był św. Maksymilian Maria Kolbe, założyciel Rycerstwa Niepokalanej. Mówił: „Jej medalik rozdawać, gdzie tylko się da, dzieciom, by zawsze go nosiły na szyi, i starszym, i młodzieży zwłaszcza, by pod Jej opieką miały dosyć sił do odparcia tylu pokus i zasadzek czyhających na nią w naszych czasach. A już tym, co do kościoła nie zaglądają, do spowiedzi boją się przyjść, z praktyk religijnych szydzą, z prawd wiary się śmieją, ugrzęźli w błocie moralnym albo poza Kościołem w herezji przebywają- o, tym, to już koniecznie medalik Niepokalanej ofiarować i prosić, by zechcieli go nosić, a tymczasem Niepokalaną błagać o ich nawrócenie. Wielu nawet wtedy radę znajduje, gdy kto nie chce w żaden sposób przyjąć medalika. Ot, po prostu wszywają go po kryjomu i modlą się, a Niepokalana prędzej czy później okazuje, co potrafi”. Św. Maksymilian rozdawał wszystkim Cudowny Medalik. Zrządzeniem Opatrzności wśród niewielu pamiątek pozostałych po św. Maksymilianie najdroższą relikwią jest Cudowny Medalik, z którym się nie rozstawał przez całe życie. Miał go także na szyi w chwili aresztowania przez Niemców. Hitlerowcy zerwali ojcu Maksymilianowi medalik na Pawiaku, a potem, wraz z innymi rzeczami odesłali do Niepokalanowa.
    Medalik otrzymał aprobatę liturgiczną w 1958 r. Wtedy to na polecenie prefekta Kongregacji Rytów, ustanowiono nabożeństwo ku czci Cudownego Medalika. Jest to jeden z trzech sakramentaliów, które otrzymały tak wysoka aprobatę. Dwa pozostałe to różaniec i szkaplerz. Czy nie świadczy to o roli Maryi w naszej wędrówce do nieba?