Św. Ignacy - Maksymy
Na dzień: 05 Grudnia
Cytat:
„Bardzo błądzą ci, których miłość własna zaślepiła i którzy się za posłusznych mają, pomimo że zwierzchnika do tego, co sami chcieli; jakim sposobem nakłonili.”
Komentarz: Przedrzeźniaczkę swą każda cnota ma: jak piękna twarz często łudzi pozorem, tak i cnota często jest tylko wytworną maską, ale bez gruntu, bez treści. Posłuszeństwo głównie na tem polega, aby się nie twoja, ale zwierzchnika wola pełniła. Co innego jest, gdy ty zwierzchnikowi, a co innego, gdy on tobie ulega; w tym drugim przypadku rozkazuje tobie, nie coby sam chciał, ale co rozumie, że się tobie podoba. Niewiem, czyja jest większa wina, czy zwierzchnika? — że się ze swej władzy wyzuwa; czy podwładnego? — że o swem posłuszeństwie zapomina. Jeśli zwierzchnik podwładnego się obawia, jeśli się jemu podobać usiłuje, to już po jego władzy; wtedy bowiem nie to czyni, czego słuszność wymaga, ale to czego wola podwładnego żąda: porządek się całkiem zmienia, ten co miał być zwierzchnikiem, staje się sługą. Inna rzecz, gdy podwładny jest chory, wtedy należy się z nim obchodzić łagodniej, pełnić niejako jego wolę; aby surowość choroby nie pogorszyła. Jest to przypadek, w którym jak z jednej strony chwalebną jest zwierzchnika wyrozumiałość, tak z drugiej naganną podwładnego zaciętość.

Cytaty i komentarze pochodzą z książki "Maksymy św. Ignacego", o. Gabriel Hevenesi SJ (1656-1715) z roku 1886. Tłumaczenie ks. Antoni Chmielowski.

Książka zawiera wypis z duchowych nauk założyciela jezuitów na każdy dzień roku.